دنيا تانية

أنا متأكده انى عارفاك وشايفاك وفاهماك..

مجرد وجودك بيثير جوايا الاحساس بالحياة..

فيك حاجات بتصحى فيّا حاجات...

باحس انى دفيانة وقلبى بيرتعش..

بحس ان طاقة نور اتفتحت جوايا على دنيا واسعة وطريق طويل وأحلام كتير ملونة..

باحس ان الكون حواليا مفرود ومالهوش حدود وانى اقدر أخطى كل ركن فيه...

معاك بيحركنى وجودك وبحس بانسانيتى..

بتلمسنى لما بتستثير فيا نوازع الفهم والمعرفة..

لما بتخبط على باب عقلى وتشاورلى من بعيد وتفتحلى أبواب دنيتك اللى هيا بتاعتك انتَ وبس وتقولى ادخلى..

بيشدنى اختلافك وقدرتك الدائمة على رؤية ما وراء الأشياء..

معاك انت بس باحس ان افكارك بتحاوطنى بدراعاتها.. 

بتطبطب عليّا وبتهمس فى ودانى وبتقولى احلمى.. فكرى..

عارف لما توصل لمرحلة انك اتشحنت

وجواك طاقة غريبة نفسك توزعها على كل اللى حواليك

وروحك فرحانة وبتتنطط

وعلى شفايفك ابتسامة غصب عنك..

كل ده بيحصلى لما باكون معاك..

لما باخدك معايا فى حضنى واسهر معاك لحد الصبح..

من على باب اوضتى " مش هاتسيبى الكتاب اللى فى ايدك ده بقى وتدخلى تنامى ؟!! "